İnsanın gönül dünyasında istek ve arzular hiç bitmez. Hayat, bu istek ve arzuların peşinden koşmaktır diyenler de vardır. Beklentilerimizin temelini arzu ve isteklerimiz oluşturmaktadır.
Herkes hayatının mutluluk içinde, huzur ve güven duyulan bir çevrede, sağlıklı ve rahat bir yaşam ortamında, arzularını gerçekleştirecek maddi imkânlara sahip olarak yaşamak ister.
‘Her insanın gönlünde bir aslan yatar.’ Sözü, bu beklentilerimizin vazgeçilmezliğini ifade eder. Aynı zamanda insanın bir şeyi elde etmek için gösterdiği hırsı da ortaya kor. İnsanın fıtratında bu özellik vardır. “İnsanoğlunun bir vadi dolusu altını olsa, bir vadi dolusu daha ister. Onun ağzını topraktan başka bir şey doyurmaz.”Riyazü’s Salihin, Hadis No, 24 Hadisi insanın bitmeyen hırsını açıklıyor.
Beklentilerimize kavuşmak için takip edilecek yolda kararlı ve sabırlı olmak bize düşen görevdir. ‘Ne ekersen onu biçersin’ sözü, aşılılık ve taşkınlıklardan, bencillik ve hissilikten uzak makul ve müspet hareket etmemizin gerekliliğini hatırlatır.
İnsanların pek çoğu, hayal âleminde gezer. Yapması gereken işleri yerine getirmeden hazıra konmak ister. Hayatta muvaffak olanlar, bıkmadan usanmadan çalışarak yorulanlar, bugünün işin yarına bırakmayanlar, hayatlarını bir sistem üzere oturtanlardır.
İşin zahmet yönünü başkaları yüklensin, biz sefasını sürelim anlayışı, insanı beklentilerine ulaştıracak yol değildir. Hayatta kazanılan ve elde edilecek şeyler bedelsiz değildir. Kendimizi hazırlayıp yetiştirmeden, belirli bir kariyer ve beceri kazanmadan, emek sarf edip gayret göstermeden bir şeyin arzumuza uygun olarak tahakkukunu beklemek hayal âleminde gezmek demektir.
Beklentilerimiz, hayata, çevreye ve insanlara karşı bakış açımızı şekillendirir. Bende olsun fakat başkalarında olmasın düşüncesi, cimriliği, hasedi, kıskançlığı körükler. İnsanlara hükmetme arzusunu kabartır. Yani arzu ve isteklerin esiri olanlar, insanlara tahakküm etmekte gaddar olurlar.
Gelecek hep beklentimizdir. Geçmiş ise pek çok beklentilerimizin gerçekleşmeden harcanan zaman dilimidir. Düne dönüp baktığımızda hangi beklentimizi yerli yerinde ve tam olarak gerçekleştirebildik? Hep yarınlara havale ederiz. Şu da olmalı, bu da olmalı diyerek hayatımızı arzularla doldururuz fakat pek çoğunu gerçekleştiremeden ömrümüzü tamamlarız.
İnsanlar, hep iyi olanı arzular. İsteklerinin hepsinin gerçekleşmesini arzu ettiği şeylerin hayatını doldurmasını ister. Hayatın gerçekleriyle pek karşılaşmak istemez. Acı, sıkıntı ve belaların kendisine uğramamasını arzular. Bazen de üzüntü ve keder çepeçevre benliğimizi sarar. Sağlıklı iken hastalığa yakalanırız. Varlıklı iken iflas edebiliriz. Sevdiklerimizden gördüğümüz vefasızlık ve yakınlarımızın ölüm haberi her zaman karşılaşacağımız olaylardır.
Sevinçle kederle hayata tutunmak, her şeyi olduğu gibi kabul etmek yaşamın temel unsuru olmalıdır. Beklentilerimizi bu ölçü üzerine inşa edersek ferah bir gönül ile hayatımızı inşa etmeye muvaffak oluruz. Erzurumlu İsmail Hakkı bu konuda ne güzel söylemiş;
Hoştur bana senden gelen,
Ya gonca gül yahut diken,
Ya hilat u yahut diken,
Kahrında hoş, lütfun da hoş.
Müslümanın hayattan beklentisi, Allah rızasını kazanacak kulluk ile ebedi âlemde ebedi saadete ermektir. Bunun için hayatı ebedi âleme hazırlayan bir fırsat anı olarak değerlendirir. Peygamber (sav)’in “Ben bu dünyada bir ağacın altında gölgelenen sonra da oradan kalkıp giden binitli bir yolcu gibiyim.” Riyazü’sSalihin, Hadis No, 487 Hadisini önüne rehber olarak alır.
