KÖŞE YAZISI
FAHRİ TOKAY
Utanmaz, sıkılmaz, çekinmez ve arsızlığın ortak vasfı yüzsüzlüktür. Yapılmaması gereken bir işi yapmak, ayıp olan bir fiili çekinmeden icra etmek yüzsüzlüktür. Utanması, sıkılması olmayan yılışık, yüzsüz olan kimselerin özelliğidir.
Yüzsüzlük gibi soğuk bir kelimeyi konu edinmeyi kimse istemez. Fakat günümüzde bu sevimsiz özellik o kadar çoğaldı ki, bazıları yüzsüzlük dediğimiz davranışları normal görür oldu. Ayıp ve kabahat sayılan davranışlar tabileşmeye başladı.
Yüzsüzlük karakter bozukluğu olmakla beraber çevresine verdiği zararlar bir yıkımdır. İnsan karakterini iyi tahlil eden üstat N. Fazıl bu konuda, “iki çeşit insan vardır. Zaman geçtikçe hatalarıyla yüzleşen, ya da zaman geçtikçe hatalarıyla yüzsüzleşenler.” Demiştir.
Haksız olduğu halde haklı imiş gibi pozisyon almak, hakkı olmadığı bir şeye sahip çıkmak, suçlu ve kabahatli olduğu halde başkalarının üzerine atmak gibi davranışlar, yüzsüzlüğün ta kendisidir. Hadiste “Allah iffetli olan ve iffetini korumaya çalışanı Allah sever. Çok verince övgüde aşırı giden, az verince sövgüde aşırı giden yırtık, yüzsüz, dilenci ve ısrarcı olanı da Allah sevmez.” İbni Mace buyrulmaktadır.
